Thailand is niet Terschelling

Een vakantie in Thailand is niet hetzelfde als een vakantie op Terschelling. Dat klinkt als een open deur, maar hoeveel toeristen doen ter voorbereiding meer dan hun koffers pakken en een lijst van te bezoeken bezienswaardigheden maken? Tenzij ze natuurlijk een pakketreis maken.

Sinds ik ergens in 2010 het Thaise nieuws systematisch ben gaan bijhouden aan de hand van de Engelstalige krant Bangkok Post, stuit ik zo nu en dan op berichten over incidenten, waarbij ik denk: met een beetje meer voorbereiding zou dit niet gebeurd zijn. Ik geef twee voorbeelden, maar ik ben er in de loop der jaren veel meer tegengekomen.

Strandwandeling
Zo herinner ik me een bericht over een Zweedse vrouw die ’s ochtends een strandwandeling maakte. Op dat lege strand werd ze verkracht en vermoord door een visserman. Die was blijkbaar zo trots op zijn daad dat hij daarover opschepte tegen zijn collega’s en die stapten naar de politie. De man werd heel snel ingerekend.

Toen ik dit bericht las, dacht ik: zelfs ik als man zou ’s ochtends vroeg of voor mijn part ’s nachts niet alleen over een verlaten strand durven lopen. En Thailand zal niet het enige land ter wereld zijn, waar dat valt af te raden.

Busje op Koh Pha Ngan
Ik herinner me een ander tragisch incident uit mijn tijd als docent op de School voor Journalistiek. Een moeder van een studente belde mij, toen ik op vakantie in Thailand was, en vertelde dat haar zoon was overleden op Koh Pha Ngan. Onder verdachte omstandigheden wel te verstaan. Wat ik mij van haar verhaal herinner, was het volgende gebeurd:

Enkele jongeren en hij hadden een minibusje gehuurd waarmee ze naar het strand zouden worden gebracht voor de Full Moon Party, een feest dat ik alleen van naam ken. Onderweg viel een ruit naar buiten. De chauffeur eiste een kolossaal bedrag aan geld. Bij het strand liet hij enkele jongeren uitstappen en daarna scheurde hij weg.

Paniek
Op de jongen na zagen de anderen kans om tijdens die dollemansrit uit het busje te springen. De jongen werd later met ernstig hoofdletsel naar het ziekenhuis op de vaste wal gebracht, waar hij overleed.

Ik heb destijds de moeder geadviseerd een advocaat in de arm te nemen en haar gezegd dat het allemaal erg lang zou gaan duren met weinig kans op succes omdat er geen getuigen waren van het laatste stukje van de rit, waarbij de jongen achterbleef. Ik heb daarna nog enkele keren mailcontact gehad met de moeder, maar of de ware toedracht, een noodlottig ongeluk of mishandeling, ooit bekend is geworden, weet ik niet.

Ik vermoed dat de jongeren in paniek zijn geraakt, mogelijk zetten ze een grote mond op tegen een chauffeur die nauwelijks Engels sprak; in ieder geval wisten ze geen raad met de situatie. Inderdaad lastig als je voor het eerst in Thailand bent, zoals het slachtoffer.

Had dit voorkomen kunnen worden?
Ik denk: als die jongeren in het gezelschap van een Thai waren geweest, was dit niet gebeurd. Die had geweten hoe je op zo’n krankzinnig voorstel van de chauffeur moet reageren. Misschien had die het busje wel helemaal niet gehuurd omdat hij wist dat de chauffeur een slechte reputatie had. Of hij had bij het instappen geconstateerd dat de chauffeur dronken was c.q. onder de pillen zat.

Ik weet niet of de Lonely Planet of een andere gids een strandwandeling of andere risicovolle plaatsen en situaties afraadt. Zo niet, dan moet er snel een lijst met do’s en don’ts komen. Zolang die lijst er nog niet is, adviseer ik iedereen die voor het eerst naar Thailand komt, niet alleen een reisgids te lezen, maar minimaal ook Culture Shock! Thailand. A Guide to Customs and Etiquette van Robert & Nanthapa Cooper. Een verhelderend boek over wat wel en niet gebruikelijk is in Thailand. Bevat onder andere een leuke quiz. Ik heb het zelf ooit gekocht bij Donner in Rotterdam. Een absolute aanrader.

  • Geen Trackbacks
  • Reacties (0)
  1. Nog geen reacties