Columns (nieuw)

Zomaar een verhaaltje
Leerling (L) tegen schoolmeester (M): Je moeder is een hoer. M: Zo jongeman, en was het lekker? L: Hoe bedoelt u, meneer? M: Nou, ik vraag: was het lekker? L: Ik snap het niet, meneer. M: Je bent zeker bij haar op bezoek geweest. Hoe kun je anders weten dat ze een hoer is? Dus vraag ik: Was het lekker? Ben je klaar gekomen? Eén keer, twee keer? Of kon je hem niet omhoog krijgen? L zwijgt. M: Denk je nou echt dat je me kwaad kunt krijgen met zo’n opmerking? Laat ik je dan zeggen dat het me helemaal niet interesseert wat je van mijn moeder vindt. Ik zou dat trouwens niet over jouw moeder durven zeggen. Ik neem tenminste aan dat je moeder een keurig nette huisvrouw is. En nog wat: mijn moeder is een paar jaar geleden overleden….

Zullen we ons nu dan gaan verdiepen in het werkwoordelijk en naamwoordelijk gezegde? [Je moeder] is een hoer: Is dat een werkwoordelijk of een naamwoordelijk gezegde? (29 januari 2015)

Het meisje met de zwavelstokjes
Bij de ingang van Albert Heijn aan het Veerplein verkoopt een vrouw Straatmagazine. Elke klant die binnenkomt, wordt vriendelijk begroet met ‘hallo’. Ik weet niet waar ze vandaan komt, ze lijkt me een buitenlandse. Haar handeltje kan niet erg winstgevend zijn, want ik heb nog nooit iemand zo’n krantje zien kopen.
Tot voor kort zat ze achter de deur, inmiddels zit ze buiten op een meegebracht visstoeltje. In de kou, dus stevig ingepakt, een dikke sjaal om haar nek. Ze doet me nu een beetje denken aan het meisje met de zwavelstokjes.
Nu zou ik volgens het goed journalistiek gebruik van hoor en wederhoor de bedrijfsleider van Albert Heijn moeten vragen waarom de vrouw niet meer binnen mag zitten. Ik neem tenminste aan dat ze niet op eigen initiatief naar buiten is verhuisd.
Maar het antwoord van de AH-bedrijfsleider kan ik wel raden: ‘De klanten hebben geklaagd.’ (Waarover: over de vriendelijke begroeting?), ‘Het past niet in het imago van AH’ of andere kul argumenten.
Als ik AH was, zou ik het anders aanpakken. ’s Ochtends vroeg, als de vrouw arriveert, haar ‘losmaken’, zoals dat in markttermen heet. De hele voorraad opkopen en ze naast de Allerhande in het rek leggen. Maar ja, Albert Heijn let natuurlijk op de kleintjes; niet op de medemens.

Kerst 2009
De herderkens lagen niet bij nachte, God werd niet geëerd, zelfs geen White Christmas. Ook rinkelden de belletjes van Jingle Bells niet. Dit weekend ontbrak op het Liesveld het Leger des Heils, dat de kerstgedachte nog enige diepgang had kunnen geven.

Nee, we werden getracteerd op shantykoor De VL. Muiters. De stoere zeebonken, uitgedost met guitige kerstmutsen, zongen uit volle borst zeemansliederen. Nou, dan weet u het wel. In iedere stadje een ander schatje. Niet bepaald een levenswandel die Onze Lieve Heer propageerde.  

Sneeuwpoppen
Kwam onderweg talloze sneeuwpoppen tegen. Het leek wel een wedstrijd: wie is de grootste? Sommige waren getooid met een vrolijk hoedje, een enkele had een bezem in zijn hand, de meeste droegen een sjaal om de nek tegen de kou en hadden takjes als zielige armpjes. En dan het gezicht: vroeger gebruikte je kooltjes voor de ogen en een peen voor de neus. Maar ja, wie stookt er nog op kolen? Knopen moeten nu ogen en neus voorstellen. En nu ik het toch over vroeger heb: het was verplicht om de stoep voor je huis sneeuwvrij te maken. Ik zag het bij één woning.

Oom Agent wordt ICT-agent
De agent van de eenentwintigste eeuw is niet meer een Oom Agent, maar een man behangen met elektronica. In de Politiepost (december 2009) stond een tekening met alle toeters en bellen. Hij maakt foto’s met zijn gsm en stuurt die linea recta door naar het bureau. Hij kan een sms-alert geven om burgers en bedrijven snel te informeren over incidenten. Hij schrijft een bon uit, digitaliseert die en op het politiebureau wordt de bon ingescand. Op zijn pet zit een bodycam waarmee opnamen kunnen worden gemaakt. Twee snufjes zijn nog toekomstmuziek: een bril als beeldscherm om computerinformatie af te lezen en een sensor, die een signaal naar de meldkamer stuurt als hij valt. Ja, Big Brother waakt over onze veiligheid.

De laatste burgemeestersharing
9 juni 2011 – Onze burgervader moet over een perfect richtinggevoel beschikken, want woensdagavond maakte hij zijn opwachting op de Markt, waar hij de zogeheten burgemeestersharing zou veilen, terwijl een kleine honderd meter verderop ook burgemeestersharing werd geveild. Maar op de Markt veilde de echte burgemeester; bij café De Waal een nepburgemeester, weliswaar gekleed in een streng krijtstreep pak met nep-ambtsketen, maar het blijft imitatie. Spreekstalmeester was daar mr. Mark Weststrate die – maar dit terzijde – qua statuur en intonatie meer van een burgemeester weg heeft.
Twee veilingen op dezelfde dag en op hetzelfde tijdstip: de ene georganiseerd door Marjon van Neuren, uitbaatster van café De Waal; de andere georganiseerd door Ben Trooster, uitbater van café De Steeg. Rara, hoe kan dat? Wel, dat kan omdat beiden hun scheiding van enkele jaren geleden blijkbaar nog niet verwerkt hebben. Dus claimden beiden het recht om de veiling, die zijn oorsprong vond in De Waal, te organiseren. Ik zou dat normaliter niet geschreven hebben, want wat privé is moet privé blijven. Maar nu ze zelf hun perikelen op straat gooien door allebei een identieke veiling te organiseren, kan ik er moeilijk omheen.
Gevolg? Bij De Waal was het druk en warm, op de Markt kwam slechts een handjevol mensen opdagen ondanks de aanwezigheid van de echte burgemeester (‘Fijn dat u er allemaal bent’, zei Ben Trooster nog met een stalen gezicht aan het begin van de avond). En het was er winderig koud. En ongezellig. En de muziek stond te hard. En zangeres Jo An (mooi reebruin haar heeft ze) lukte het niet om het ‘gezellig’ te maken. En de haring kostte 2 euro, 20 cent meer dan bij ’t Hoogertje en 2 euro meer dan bij De Waal.
Maar Bruinsma, want zo heet onze burgemeester voor wie het nog niet wist, liet zich er niet door uit het veld slaan. Het moet gezegd: de functie van veilingmeester gaat hem stukken beter af dan het in toom houden van dat – weliswaar uiterst deskundige – maar o zo vervelende wethoudertje Leo ten Have, hoofdverantwoordelijke voor de val van het college. En het in toom houden van de ruziënde gemeenteraadsleden die meer bezig lijken te zijn met het afvangen van vliegen dan zich te bekommeren om het welzijn van de Vlaardingse burger.
Bruinsma was als altijd goed gebekt en zag weer kans iedere bezoeker geld uit de zak te kloppen. Zo lukte het hem uiteindelijk toch iets van 1200 euro voor het goede doel bij elkaar te schrapen, een bedrag dat echter schril afsteekt bij de 11.000 euro die een vorige editie ooit scoorde. Maar ja, ABN Amro lapte 15 euro; het Openhaardencentrum weliswaar 125 euro… dat schiet natuurlijk niet op.
Al met al was het een gênante vertoning daar op de Markt die het einde inluidde van de burgemeestersharing. Want tenzij de twee rollebollende exen verstandig worden, blijft de burgemeester volgend jaar thuis en verliezen de goede doelen in Vlaardingen een interessante sponsor. Jammer, want met de bezuinigingen kunnen ze een extra centje wel gebruiken.

P.S. De burgemeester ging niet in op mijn suggestie om als gemeente het bedrag te verdubbelen. Tja, dat kan bruin niet trekken.

Update: Het eindbedrag op de Markt was hoger, maar toen dat bereikt werd, was ik al vertrokken – vanwege de kou.

Mannen met bivakmutsen
Heeft u zich wel eens afgevraagd wat mannen met bivakmutsen van plan zijn, als ze een winkel binnenlopen? De Echo, een huis-aan-huis-blad uitgegeven door Telegraaf Media Nederland, schrijft ‘om de zaak te overvallen’. Oh ja? Laat ik nu altijd gedacht hebben dat ze een bivakmuts dragen, omdat ze het koud hebben of omdat ze een of andere huidziekte hebben.
De verrassende mededeling staat in een bericht (8 juni 2011) over een overval in de avondwinkel aan de Vondelstraat. Gelukkig werd er geen buit meegenomen, meldt de krant. Dat is fijn voor de eigenaar die behoorlijk geschrokken moet zijn van de heren, maar pleit niet voor het vakmanschap van het dievengilde. Terug naar de schoolbanken zou ik zeggen. Maar buit of geen buit, ‘toch’ wil de politie de verdachten oppakken. Hoezo ‘toch’?
Toen de overval plaatsvond, bevonden zich klanten in de zaak (‘die iets wilden kopen’), maar die zijn ‘wijselijk’ weggelopen. Dat kan ik billijken – ik ben ook geen held – , maar zo maak je natuurlijk nooit kans op een medaille (zilver of brons) van het Carnegie heldenfonds. En is er ook niet zoiets als een overheidscampagne die zegt dat je dan stante pede 1-1-2 moet bellen?
Ja, een leerzame krant, die Echo. In een ander bericht lees ik dat een reünie van zeeverkennersgroep De Geuzen bedoeld is voor ‘iedereen die ooit lid is geweest van De Geuzen’. Dus wanneer u lid bent geweest van Fortuna Vlaardingen adviseer ik u thuis te blijven.
Al even leerzaam vind ik de verklaring waarom de eikenprocessierups (mooi Scrabble-woord) eikenprocessierups heet. Eenmaal raden. Omdat hij alleen voorkomt op eiken en niet op andere bomen. Intelligent beestje, want het kan blijkbaar ruiken dat een iep geen eik is. Wat zou de eik trouwens aantrekkkelijk voor die rups maken? En waar komt dat ‘processie’ vandaan? Is die rups soms rooms-katholiek?
Op veel respect voor de kunst kan ik de krant niet betrappen. Kunstschilder Henk Horsten, die in galerie B exposeert, ‘verft’ stillevens. Oei! Laat ik het eens uitleggen. Je hebt twee soorten schilders: kunstschilders en huisschilders. Een kunstschilder schildert, een huisschilder verft. Waarom een huisschilder dan niet huisverver heet, weet ik niet. Horsten ‘verft met acryl op zowel doek als papier’. Dat is verstandig. Op straatstenen verven, mag vast niet van de gemeente Vlaardingen; op zijn lichaam (dat heet dan bodypainting) geeft zo’n kliederboel en de verf, die snel droogt, is lastig weg te poetsen.
En zo zou ik nog wel een tijdje kunnen doorgaan, maar laat ik niet op elke slak zout leggen. Welke slak zou ik trouwens moeten nemen: grote wegslak, zwarte wegslak, Spaanse wegslak, grote aardslak, gevlekte akkerslak, barnsteenslak, penhoren, poelslak, grote posthorenslak, wadslakje, wijngaardslak, wulk of gewone tuinslak?

  • Geen Trackbacks
  • Reacties (0)
  1. Nog geen reacties