Donna en Sam

De drijvende markt van Damnoen Saduak is voornamelijk op toeristen gericht.

De drijvende markt van Damnoen Saduak is voornamelijk op toeristen gericht.

Tot nu toe heb ik mij ‘bezondigd’ aan twee toeristische uitstapjes: het eerste naar Bang Pa-In, het voormalige zomerpaleis van het Thaise koninklijk huis, en Ayutthaya, de voormalige hoofdstad van wat toen Siam heette; het tweede naar onder andere de drijvende markt Damnoen Saduak en Samphran Elephant Ground & Zoo. Mocht iemand denken dat Thai niet kunnen organiseren, dan moet ik ze teleurstellen. Beide uitstapjes waren van minuut tot minuut geregisseerd, wat vooral bij het tweede van belang was omdat dat tijdgebonden shows omvatte met olifanten, slangen en krokodillen. En om een tweede misverstand weg te nemen: zes uur is zes uur, dus kwam om zes uur precies het personenbusje voorrijden dat ons ophaalde van het hotel.
Het vertrek op een tijdstip waarop ik bij voorkeur in bed lig, heeft een belangrijk voordeel. Het spitsuur in Bangkok is nog niet begonnen, dus stroomt het verkeer nog door. Twee uur later zou hetzelfde ritje tergend lang duren. Het gezelschap bestond bij het eerste uitstapje uit een mix van Thai, westerlingen en Aziaten; bij het tweede bevond ik mij uitsluitend in het gezelschap van buitenlanders: westerlingen en Chinezen. Tot boeiende contacten heeft dat niet geleid. De gesprekjes blijven toch meestal beperkt tot: waar kom je vandaan, hoe vaak kom je in Thailand en ze bevatten vooral clichés over land en zijn inwoners. Niet gedaan dus.
Beide gidsen gedroegen zich zoals alle gidsen in de wereld zich gedragen: ze waren lang aan het woord, overstelpten ons met wetenswaardigheden die ongetwijfeld van nationale betekenis zijn, maar bij mij het ene oor ingingen en andere oor uit, en leidden ons als kuikens die de kloek volgen, langs de diverse reisdoelen. Een enkele opmerking heb ik onthouden.
Zo probeerde Donna (gids nummer 1) de stemming erin te brengen door te vertellen dat Thailand drie seizoenen kent: ‘Hot, very hot and very very hot’. Ik vond dat wel grappig, maar de rest van het gezelschap speelde stommetje. Geen gevoel voor humor of verstonden ze haar niet geheel vlekkeloze Engels niet? En Sam (gids nummer 2) was heel bedreven in het voorspellen hoe lang de rit naar het volgende reisdoel zou duren.
Beide trips heb ik uitgebreid fotografisch vastgelegd, net als de overige deelnemers. Want ik vind dat je op een toeristisch uitstapje geen buitenbeentje moet zijn. Wees toerist als de overige toeristen, is dan mijn devies; anders kun je beter thuisblijven. Bovendien deden de Thaise deelnemers en ook de vele Thai die we op de bezochte plaatsen tegenkwamen, niet veel anders dan foto’s nemen – en eten natuurlijk, want er zijn twee nationale sporten in Thailand: Muy Thai boksen en eten (c.q. praten over eten).

16-2

  • Geen Trackbacks
  • Reacties (0)
  1. Nog geen reacties