Columns, artikelen & foto's

Een ‘geschokte’ collega heeft mij aangegeven bij de commissie vrouwonvriendelijk taalgebruik van mijn school. In een anonieme brief aan de voorzitster klaagt ze ‘zich te storen aan mijn seksistisch gezwatel’. Ik zou ‘pikante’ opmerkingen hebben gemaakt over vrouwen met blauwe ogen, blond haar en enkele in de brief niet nader gespecificeerde lichaamsdelen. En zo reutelt de aanklacht nog een tijdje door, die er alle schijn van heeft dat Anja Meubelenbelt en Germaine Greer bij de klaagster geopend op het nachtkastje liggen.
Binnenkort zal de commissie mij dus wel sommeren op haar zitting te verschijnen. Een vierschaar van stijle meesteressen (opgeschoren vierkant kapsel, gebleekte tuinbroek) zal mij over halve brilletjes streng aanstaren. Na het voorlezen van de brief zal de aanklager mijn taalgebruik op de pijnbank leggen, alle impliciete en expliciete verwijzingen naar het vrouwelijk schoon hekelen, zodat ik na afloop zelfs het woordje ‘zij’ niet meer durf te gebruiken.
Hoe zal de eis luiden? Een verplichte cursus vrouwvriendelijk taalgebruik bij Tejo van de IKON, of rigoreuzer: verbanning naar een jongensinternaat in België? Zullen ze mijn boekenkast willen opschonen, waarin Het ritsloze nummer (Erica Jong) onbeschaamd naast De slaapkamerfilosofen (De Sade) en Lolita (Nabokov) staat? Scheuren ze de bladzijde met het woord mankracht uit mijn Dikke van Dale of gaan mijn kinderboeken (Vrouwtje Piggelmee) eraan?
Gaat daarna mijn verzameling lp’s en cd’s op de brandstapel? Want ik heb een cd waarop Raymond van ’t Groenewoud, de Belg met de centenbak kin, zingt:

‘Mei-meisjes, ze maken ons kapot, meneer; ze komen zelden klaar, meneer; o-la-la-la-meisjes (2x, DvdL), ze komen goed van pas; maiskes, ze zijn een ander soort, meneer; meisjes zijn ’t allermooist op aard; niets dat hun schoonheid evenaart.’

Maar mevrouw de president, zal ik ter verdediging zeggen, de Viva, Flair, Elle, Cosmo, Marie Claire, Goedele en al die andere verleidelijke grietjes hitsen mij op. Ze gillen dat er veertien manieren zijn om van seks te genieten; wat er lekker is aan seks met je ex; hoe je op vakantie bevredigend kunt seksen met een jongen wiens taal je niet spreekt; welke lichaamstaal in een housedisco betekent: met jou wil ik naar bed; welke standjes geschikt zijn voor een vlugggertje in een kille portiek; en waarom seks met je hospita het toppunt van kamerbewonersgenot is.
Elke ochtend als ik op weg naar school in de stationskiosk sigaretten koop (want ik heb nog meer ondeugden), moet ik mij langs die lofzang op de menselijke paringsdans worstelen. Negeren is er niet bij, net zoals de Weekend en Privé bij de kapper een onweerstaanbare aantrekkingskracht op mij hebben. Elke keer brand ik van verlangen om de nieuwste vinding op de seksmarkt aan mijn repertoire toe te voegen. Dus mevrouw de presidente, zal ik mijn pleidooi besluiten, ik vraag uw clementie, ik pleit volledig ontoerekeningsvatbaar.
Ik denk dat ik het daarmee wel red. Want lesgeven op een Belgisch jongensinternaat draagt het risico in zich van een rel. Die komt er wis en waarachtig als ik vertel dat voorlichters liegen, omdat ze te weinig aan seks doen, en journalisten overdrijven, omdat ze oversekst zijn. En ik waarschuw onze doorgaans sympathieke zuiderburen: ik weet wel vijftien verschillende manieren om dat te vertellen.