Columns, artikelen & foto's

In december 2008 hielden actievoerders het vliegveld Suvarnabhumi tien dagen bezet om het kabinet tot aftreden te dwingen.

De Thaise politiek bevindt zich in een verlammende patstelling. Aan de ene kant heb je de in rode shirts gestoken aanhangers van de in 2006 door het leger afgezette premier (ook multimiljonair) Thaksin en zijn corrupte kliek. Aan de andere kant staan Thaksins tegenstanders, voornamelijk stedelingen, te herkennen aan hun gele shirts. Die kleuren zijn symbolisch. In het boeddhisme hebben alle dagen een eigen kleur. De Thaise vorst is geboren op maandag en die dag heeft als kleur geel. Rood is de kleur van de zondag en die staat symbool voor kracht en verzet.
De geelhemden waren verantwoordelijk voor de maandenlange bezetting van het Government House (een complex regeringsgebouwen) en de tiendaagse bezetting van de vliegvelden Suvarnabhumi en Don Mueang, resulterend in een forse inkomstenderving en terugval van de toeristenstroom, met name uit andere Aziatische landen. Maar de actieleiders zien dat anders. Ze zijn er alleen naartoe gewandeld en er op de grond gaan zitten. Zeggen ze. Ja echt! Dat ze de toegangswegen blokkeerden, zelfgemaakte wapens droegen, met tienduizenden arriveerden en een bedreigend bezoek aan de verkeerstoren brachten, zullen we dan maar even over het hoofd zien.
Sinds de geelhemden hun zin hebben gekregen (de oppositie heeft dankzij het overlopen van een aantal Thaksingetrouwe parlementsleden een regering kunnen vormen) zijn de rollen omgekeerd. Nu roeren de roodhemden zich. Ze houden demonstraties en duiken overal in het land op waar ‘gele’ politici op bezoek gaan. Het nieuwste actiewapen bestaat uit het gooien met eieren. Voorlopig nog rauwe eieren, maar vanaf eind februari bedorven, hebben ze laten weten. Dan is Thailand gastheer van de topconferentie van Aziatische landen, een bijeenkomst die ze dreigen onmogelijk te maken.
De regering heeft al besloten de vergaderlokatie te verplaatsen van Bangkok naar de mondaine badplaats Hua Hin, maar dat zal weinig uithalen. De messen zijn geslepen en blijven geslepen tot aan de ‘rode’ eis is voldaan: ontbinding van het parlement en nieuwe verkiezingen. Zou dat gebeuren (wat niet waarschijnlijk is), dan vindt er weer een rolwisseling plaats, want de geelhemden willen alleen nieuwe verkiezingen onder voorwaarde dat het kiesstelsel wordt herzien. Van het parlement moet volgens hen 70 procent worden benoemd en 30 procent gekozen, omdat die ‘domme’ plattelanders toch maar de verkeerde politici kiezen (lees: corrupte Thaksin-adepten).
De acties van beide kampen zijn tot nu toe onbestraft gebleven, zeer tot ongenoegen van de commentatoren van de twee Engelstalige kranten Bangkok Post en The Nation. Er lijkt echter schot in te komen, want tegen de actieleiding van de vliegveldbezetting zijn arrestatiebevelen in voorbereiding. Maar hun verhoor is al weer twee maanden uitgesteld. 

Naschrift
De protesten van de roodhemden culmineerden medio april 2009 in de bestorming van het Royal Cliff Beach hotel in Pattaya, waar een topconferentie van Aziatische landen over de economische crisis zou worden gehouden. De top moest worden afgeblazen en de delegaties vertrokken onverrichterzake naar huis. Bij ongeregeldheden in Bangkok vielen drie doden en tientallen gewonden, maar die aantallen vallen in het niet bij de verkeersslachtoffers die de zevendaagse Songkran-vakantie eiste: 373 doden en 4332 gewonden. De belangrijkste oorzaken waren te hard rijden en rijden onder invloed. Songkran is de naam van het Thaise nieuwjaar dat van 13-15 april wordt gevierd. 

Nog een naschrift
Deze column is in 2009 geschreven. Sindsdien is er veel gebeurd, maar wanneer ik dat allemaal ga vertellen, dreigt deze column te veel uit te dijen. Belangstellenden verwijs ik naar de pagina Tien jaar Thaise politiek.