Hoe links is ‘Utrecht’?

Aan de schandpaal. Voor het vuurpeleton. Aan de galg. Vierendelen, die man. Dat soort reacties had ik verwacht naar aanleiding van mijn bekentenis in Toestand 433 van 20 november, dat ik voor het PR-blad van Shell schrijf. Shell? Is dat niet het bedrijf, dat een vestiging in Zuid-Afrika heeft? Dat de brandstof heeft geleverd (levert) voor de pantservoertuigen van de Zuidafrikaanse oproerpolitie? Shell? Is dat niet het bedrijf, dat de regen verzuurt en het havenslib, waarmee polders bouwrijp zijn gemaakt, zwaar heeft vergiftigd?

Maar nee, student noch docent riep mij ter verantwoording. Niemand kwam naar mij toe, het handboek voor journalisten opengeslagen op het hoofdstuk ethiek, om mij eens de oren te wassen. Om bijvoorbeeld te vragen hoe een ex-Vrije Volk journalist en ex-Derde Wereldvrijwilliger het in zijn hoofd haalt om voor zo’n bedrijf te werken. Aan wiens kant hij staat: die van bijstandsmoeders, hongerlijders en gewone mensen, of van industriëlen, wier belangrijkste doel in het leven geld verdienen is?

Moet ik nu uit deze zenderstilte concluderen, dat de linkse opvattingen van ‘Utrecht’ inmiddels zijn vermalen in de narcistische molen van de jaren negentig? Doopt de Utrechtse journalist-in-opleiding zijn pennetje tegenwoordig in honing, in plaats van in gal? Hebben acid, walkman, rugzak en ‘You can’t beat the feeling’ Coke hem een braafheidstransfusie gegeven?

Ik zou dat jammer vinden, want journalistiek is naar mijn mening per definitie links. Rechtse journalistiek is hoernalistiek. Journalistiek is links, moet links zijn, want aan die kant zit het hart. Het hart  bijvoorbeeld van de Amerikaanse journalist I.F. Stone (helaas klopt het niet meer): groot vakman, die intelligent en kritisch overheidsleugens blootlegde. Het hart ook van de Belgische verslaggever Kuifje, wiens woorden ‘Daar wil ik het mijne van weten’ het credo van iedere journalist zouden moeten zijn (Kuifje in het land van de Sovjets, pag. 29).

Ja, hoe links is ‘Utrecht’ nog? Als ik mij door die kruising tussen crematorium en makreelrokerij worstel, heb ik zo mijn twijfels. Ik bedoel de passage ter rechterzijde van de ingang, waarin het toegestaan is te roken. Voor veel studenten is de gang naar de asbak blijkbaar een te zware opgave. Ik vind het elke keer weer wrang om aan het eind van de middag buitenlandse werknemers de rotzooi te zien opruimen. Zijn die sigarettenpeuken nu links of rechts?

  • Geen Trackbacks
  • Reacties (0)
  1. Nog geen reacties