Zo zijn hun manieren

HCM, mb rijst

Rijst wordt in Vietnam met chopsticks gegeten: eenvoudige houten of duurdere porseleinen.  Omdat de rijst wat plakkerig is, kun je hele hompen tegelijk in je mond stoppen. Bij Vietnamezen rusten de stokjes op midden- en ringvinger; bij mij op wijs- en middenvinger. Het vereist enige oefening, maar je leert het al snel.
Er zijn tal van rijstvariëteiten; waarin ze verschillen, weet ik niet. De rijst wordt gekookt in een elektrische rijstkoker. De rijstkoker wordt zelf tafel gezet of (in een restaurant) de rijst wordt geserveerd in een schaal. Vervolgens vult iedereen zijn kommetje met rijst en pakt telkens iets van de overige gerechten (vlees, vis, groente). Voorgerechten kent de Vietnamese keuken niet; alle gerechten, dus ook soep, worden tegelijk op tafel gezet.
Het kommetje laat je niet op tafel staan, maar neem je in je hand. Wat ik nog niet onder de knie heb, is het kommetje tegen mijn kin zetten, vlak onder mijn lip, en de rijst in mijn mond schuiven, zoals Vietnamezen geregeld – en vliegensvlug – doen. Evenmin gebruik ik een lepel op zijn Vietnamees bij het eten van soep. Vietnamezen stoppen de lepel niet in hun mond, maar slurpen de soep van de lepel op.
De maaltijd duurt kort. Er wordt weinig gepraat en snel gegeten. Bij uitjes in restaurants wordt daarentegen lang getafeld, dat wil zeggen: veel gedronken en getoast. En, nadat het eten op is, ook veel gepraat en gelachen.

  • Geen Trackbacks
  • Reacties (0)
  1. Nog geen reacties