Een wandeling door Bangkok

6

Lopen in Bangkok is voor lange mensen niet zonder risico; zeker ’s avonds.

Lopen in Bangkok vereist voor lange mensen zoals ik een dubbel focus, want de gevaren liggen op twee niveaus op de loer.
Enerzijds is het zaak de blik omhoog gericht te houden waar afdakjes, buizen en loshangende elektriciteitsdraden zich onvermijdelijk ter hoogte van mijn hoofd bevinden. Eén moment van onachtzaamheid of ik stoot mijn hoofd – of nog erger: zo’n gemene staaf boort zich in mijn hoofd.
Anderzijds dient de blik naar beneden gericht te zijn. Stoeptegels – als ze er al zijn – liggen los of ongelijk, de stoep bestaat uit heuvelachtig beton of asfalt, er zijn gaten in het trottoir gevallen, een putdeksel ligt lager of een afgebroken voet van een straatlantaarn vormt een gemene horde. Als trottoirs ontbreken, raast het verkeer op centimeters afstand voorbij.
Het trottoir kan ook volgebouwd zijn met kraampjes, waardoor voor voetgangers slechts een smalle doorgang overblijft. Omdat het altijd druk is, moet je laverend een weg zien te vinden. Of voorzichtig doordouwend, want maar weinig Thai gaan uit zichzelf opzij. Soms liggen de trottoirs tot wel een halve meter hoger dan de rijbaan. Dat betekent oppassen geblazen bij oversteken, want een verstuikte voet is zo opgelopen.
Het enige voordeel van wandelen in Bangkok is dat goddank hondenpoep ontbreekt, maar verder vereist het een grote stuurmanskunst. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de problemen ’s avonds bij de schaarse straatverlichting in de volkswijk, waar ik verblijf.

  • Geen Trackbacks
  • Reacties (0)
  1. Nog geen reacties