In de houding

HKH prinses Maha Chakri Sirindhorn heeft er last van – evenals ik. Als de fotocamera op iemand wordt gericht, springt de persoon onmiddellijk in de houding. Gefotografeerd worden is een serieuze aangelegenheid en je wilt zo goed mogelijk op de foto staan, is de gedachte. Tot spontane kiekjes leidt dat niet bepaald. De prinses heeft er iets op gevonden. Bij de opening van een tentoonstelling met haar foto’s vertelde ze in zo’n geval de camera op iets anders te richten. Daarna draait ze de camera snel naar de te fotograferen persoon die, voordat hij iets in de gaten heeft, vereeuwigd wordt. Zo kan ze toch iemand betrappen in een natuurlijke houding.
Ook aan de andere kant van de zoeker bestaat het idee dat er geposeerd moet worden. Fotograferende Thai tellen altijd ‘Nung, sohng, saam’ (Een-twee-drie) voordat ze afdrukken, zodat de persoon die gefotografeerd wordt er op zijn best bijstaat; het liefst van top tot teen. Let wel: met een zo neutraal mogelijke gezichtsuitdrukking; op de derde tel wordt nooit gelachen: je wil tenslotte niet als clown op de foto staan.

34-134-2

 

 

 

 

 

 De foto’s links en rechts tonen een groepje jongeren in de trein: zoek de verschillen.

 

De foto’s hieronder illustreren het verschil in wijze van zien tussen een Thai en een niet-Thai (ik dus). De bovenste foto zoals de Thaise fotograaf hem gemaakt zou hebben, de onderste zoals ik hem maakte. Met excuses aan mijn Thaise collega, maar ik vind de mijne toch echt beter.

34-3

 34-4

  • Geen Trackbacks
  • Reacties (0)
  1. Nog geen reacties